BECEREMEDİK SOSYETE ÇOCUĞU OLMAYI
Beceremedik sosyete çocuğu olmayı biz
Satmadık sevdamızı paraya, pula Yürümedik parlak taşlı yollarda Cebimizde iki kuruş paramız vardı, ama adamdık biz. Bazen günümüzü bir yarım simide talim ettik Sırf bir paket sigaramız olsun diye aç gezdik Ama gururluyduk ta, hiçbir zaman kendimizi ezdirmedik. Belkide suçluyduk haddimizden fazla sevdik Dedim ya delikanlıydık biz, satmadık sevdamızı süslü yalanlara Bir damla gözyaşımız kaldı yanağımızdan süzülen Gözlerimiz buğulu yaşadık ya aşkı, aşka değmezlere Nasıl da satılık sevdalara rastlamış gönlümüz Unutarak bildirdik kendimizi, kendini bilmezlere Şimdi susuyoruz diye sanmasınlar düştük,yıkıldık! Bilsinler ki biz ne sevdamızı sattık, nede paraya satıldık Eyvallahımız mı kalmış ki gidenlere, üç beş kuruşa tamah edenlere Beceremedik sosyete çocuğu olmayı biz, çünkü delikanlıydık.. |