Biz bu kentin aşkıydık
Kuş olurduk ağladığımızda
Yalnız kaldığımızda gece Sevinçlerimiz denizdi dalga dalga En çok yağmurları severdik İkindi vaktine yağan Susardık güneşin sustuğu vakitlerde Bizim yerimize uzun rüzgarlar konuşurdu Gülüşümüz kanamazdı Ayrılık kelimesi dudaklarımıza değmedikçe Bir şarkı usul usul sokulurdu yanımıza Bir sokak kedisi aydınlığında Biz bu kentin aşkıydık Sokaklarında kalbimiz hür atardı Gülleri hoyrat açardı Sevda sözcüklerimizle sulanınca Biz bu kentin yarasıydık Kabuk bağlamış arka sokaklarında Yıkılırdık çoktan sevdamızı sevdamız dayamasak Kalkamazdık düştüğümüz yerden Sabah ezanları saba makamında okunmasa Adımızı yazardık ellerimize dua dua Adresimiz kalbimizdi şiir şiir Biz bu kentin aşkıydık Sokaklarında kalbimiz hür atardı Biz bu kentin aşkıydık Unutuş ve susuşlarda |