0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1491
Okunma
Ben seni öldüğünde buldum
Keşke hiç bulmasaydım...
Otobüs camının soğukluğunda,
başbaşa kaldığım zaman, ’’kapalı gözlerimin karanlık coğrafyasıyla’’,
geri dönmenin imkansızlığıyla burun buruna geldim…
Öğrendim ki,
Bir adım ötene bile gurbet dersen eğer,
Özlersin ardını…
Özledim..
Sonra ’özlememeyi’ özledim…
Aldığım her nefesi,
içtiğim her suyu,
gördüğüm her gündoğumunu
sana ithaf etmeyi özledim…
Hatta öyle özledim ki;
Yırtıyorken karanlığın kulak zarını güneşin bağırtısı,
Gökyüzündeki kardeşçe, dostça,
Bırak şimdi;
’Aşk dolu’ yapılan devir teslimleri özledim…
5.0
100% (1)
