A'mak-ı vebal. . .ülkem’de ne acılar ne gözyaşları gelip kalsalarda ağırlamasını uğurlamasını bilirsen, geçip gider ama, vahşi sancısı hep kalır. . . yetmez ama öğrenemezsek dilini bu toprakların gözyaşlarını silmekle değil de ağlatanları silmeden dinmeyeceğini, ve yine düştüğünde söz ahaliye sandıkta bunların altını değil de üstünü çizmedikçe. . . ayıramadıkça biz nefsine yenilen zavallılarla vicdanına yenilen kahramanları birini diğerinden. . . bu vebal öldürmez ama ne yedi denizfenerine ne’de otuzdokuz zaman dilimine sığar, müstehaktır yani. . . .............. kıyı ege köylüsü..... |