DeliBenim çocukluğumda mahallemizde böyle biri yaşardı… - - - DELİ - - - Bizim mahallede bir deli vardı Yaşını bilmeden yaşlanıyordu! Henüz sokağının yol ayrımında Evine girmeden taşlanıyordu! Bir muhabbet duysa kulak kabartır Yorgun bakışıyla yürek sarartır Güldü desem cehennemi aratır Alevi gelmeden yaslanıyordu! Güneşi gördü mü selam dururdu Eliyle gözüne gölge olurdu Kim bilir orada kimi bulurdu Bakarken durmadan ıslanıyordu! İndirip elini büyük hevesle Yarılardı yolu bir tek nefesle Üç beş çocuk görmüş buymuş mesele Oraya varmadan dışlanıyordu! Biz mi ? Olana bitene keyifle baktık Ağlayan yüreğe gülmeye kalktık Bilmem ki bu nefsi nerde bıraktık Gözyaşı silmeden paslanıyordu! Delidir diyerek gülüp geçen ben, Doğrusu dururken yanlış seçen ben, Ne var ki gönlümde sınav açan sen, Soruyu sormadan sesleniyordu! Soruyu sormadan sesleniyordu..! M .Levent ÖZGEÇ Gönül Pınarı Kitabından |
Benim de içimi kanatır bu zor mesele.
Allah insandan şerefli ve yine insandan vahşi bir yaratık yaratmamış diye düşünürüm.
Deli dediğimiz insandan bize zarar gelmiyor da biz akıllılar ona ne zararlar verebiliyoruz.
Tebrik ediyorum o hassas yüreğini....
Sevgilerimle, kardeşçe