Benim çocukluğumda mahallemizde böyle biri yaşardı…

- - - DELİ - - -

Bizim mahallede bir deli vardı
Yaşını bilmeden yaşlanıyordu!
Henüz sokağının yol ayrımında
Evine girmeden taşlanıyordu!

Bir muhabbet duysa kulak kabartır
Yorgun bakışıyla yürek sarartır
Güldü desem cehennemi aratır
Alevi gelmeden yaslanıyordu!

Güneşi gördü mü selam dururdu
Eliyle gözüne gölge olurdu
Kim bilir orada kimi bulurdu
Bakarken durmadan ıslanıyordu!


İndirip elini büyük hevesle
Yarılardı yolu bir tek nefesle
Üç beş çocuk görmüş buymuş mesele
Oraya varmadan dışlanıyordu!

Biz mi ?
Olana bitene keyifle baktık
Ağlayan yüreğe gülmeye kalktık
Bilmem ki bu nefsi nerde bıraktık
Gözyaşı silmeden paslanıyordu!

Delidir diyerek gülüp geçen ben,
Doğrusu dururken yanlış seçen ben,
Ne var ki gönlümde sınav açan sen,
Soruyu sormadan sesleniyordu!
Soruyu sormadan sesleniyordu..!


M .Levent ÖZGEÇ
Gönül Pınarı Kitabından