Sema Utandı
Sema utandı aşkımın karşısında,
Afitap’ın feri söndü.. Dünya vazgeçti dönmekten. Zaman dans etmeyi bıraktı. Dallarda güller kurudu, Fidanlar vazgeçti topraktan, Kış bahara dönmez oldu.. Yarınlar silindi takvimden, Bugünler kayboldu.. Ayrılığın altı çizildi, Mutluluk uzak diyarlara gitti.. Bulutlar karaları topladı, Etrafa incilerini saçtı. Akarsular denizlere, Denizler okyanuslara taştı.. Kayığın içi su doldu, Devrildi,hasret denizinde kayboldu.. Hayaller vurdu kıyıya, Birer birer intihar etti hepsi. Akbabalar devriye attı etrafta.. Gam kapladı dağları, Sessizlik sardı yolları, Bülbüller sustu.. Paratonerler küstü, Yıldırım mutluluk şarkılarına düştü. Şarkılar küle dönüştü.. Yokluğun pusu kurdu iyiliğe, Kaçtı aşkın melekleri.. Fırsat bildi şeytan, Ortaya saldı neferlerini... Zafer çanları çalmalı artık, Aşkımı ölümsüz ilan etmem lazım. Şeytanın zulmü bitmeli artık. Gel dön Sultanım.. Gel gör artık yokluğunu, Senden başkası dolduramaz boşluğunu.. Gel dön Sultanım... Mert KAPLAN... |