DEPRESYON
Elim ayağım bugün titriyor sinirimden
Canlı cansız her şeye küfredip çatasım var Yakıp yok edeceğim bir kalkarsam yerimden Götürüp kendimi de bir yerden atasım var. Gözümde hiç bir şeyin yok artık bir önemi Sinirimden dişlerim sızlatıyor çenemi Etrafa sıka sıka bitirip cephanemi Kan revanın içine battıkça batasım var Bağlayan neyim varsa koptuğum andır bugün Sabırdan selametten saptığım andır bugün Başımı duvarlara çarptığım andır bugün Hırçınlığıma öfke ekleyip katasım var. Kıçı kırık dünyanın düzeninden bunaldım Gamından kederinden üzeninden bunaldım Hatır gönül yıkıp da ezeninden bunaldım Herkesin yakasını toplayıp tutasım var. İçine ettiğimin beş kuruşluk dünyası Hiç bir halta değmiyor ne gerçek ne hülyası Gündüzünde kargaşa gecelerinde yası Bir gününde gözüm yok tükenip bitesim var Kan beynime sıçradı görmüyor artık gözüm Ne problem umrumda ne bulunacak çözüm Son bir dileğim de yok, yok artık hiçbir sözüm Mezara diri diri uzanıp yatasım var. Depresif duyguların bugün doruğundayım Sanki bir intiharın hemen soluğundayım Tesellinin moralin yine yokluğundayım Canımı bir ilmeğin ucunda satasım var. Hasan Hüseyin YILMAZ |