YABAN
YABAN
Şehri, insan sevgiyle kazır gönle. Sevgi varsa orada, olmaz yaban. İnsan sevgiyle şehri, yazar gönle. Sevgi olunca şehre, kalmaz yaban. Doğduğu yerde insan, yaban olur. Gönüldeyse dermansız, çıban olur. Koskocaman arzda, gariban olur. Ah, kendi öz şehrinde gülmez yaban. Çileler bitmez ki, bu kadar ile. Âşık gülemez, böyle kader ile. Gurbet yaşar özde, hep keder ile. Ruhuyla ölür, tenle ölmez yaban. Mustafa EROL |
Ben medeniyet şehirlerde gelişir düşüncesine sahip olmakla birlikte yaban olmadan da hayatın da şehrin de bir anlamı olmayacağını biliyorum.