BOŞ ŞEHİRBoş şehrin sesizce kapısında bekliyorum. Şimdi umut arayan kücük kız gibi yüreğim Rüzgarı arıyor artìk çırpınan yüreğim Arkadaş aynasının ellerimde parcası Soğuk kaldırım taşları şimdi gözlerim Şimdi sesizce ayaga kalkar yüreğim Ellerimi şimdi nefret sesleri tutar Neyim varsa yavaşca almış ayrık çukuru Artı kalkacak gücü yok kalbimin şimdi. Hümeyra DURSUN |
Şu kısım ise daha özgün bir dille yazılmış gibi ,' Arkadaş aynasının ellerimde parcası'.