Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür. SCHİLLER
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Bildiğim Denizde Damla
Özcan İşler
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 868 okunma
Bildiğim Denizde DamlaKendisini arayan insan denen biriyim, Her aczinden habersiz, zavallı bir diriyim. Ben kendimin dışında, herşeyin içindeyim Uzuv uzuv, hücre hücre Merkez merkez, çevre çevre... Akıl veren verene, şaşkınlık içindeyim İçim içimi yiyor. Ben neyim, neredeyim? Nasıl, nedeni geçtim, cevapsız niçindeyim. Her şey bir yana; Kulağımda fısıltı tekrarlar hece hece Kâinatın içinde, insan en zor bilmece. Gözlerim: ’İşte senin vücudun, suratın, kulakların. İşte senin saçların, ellerin, ayakların. İnsan, Gördüğümdür.’ Diyor. Her şey bir yana; Kulağımda fısıltı tekrarlar hece hece Kâinatın içinde, insan en zor bilmece. Aklım: ’Usanmadan dilinde, Tesbih gibi çektiğin, Ben ben ben Biraz et, biraz kemik, Az biraz da kandır. İnsan, Erdiğimdir.’ Diyor. Her şey bir yana; Kulağımda fısıltı tekrarlar hece hece Kâinatın içinde, insan en zor bilmece. Gözümün gördüğüne, aklımın erdiğine, İşte ben buyum, desem, Bedenin efendisi ruhum, itiraz eder. Sonra, Sorular gelir peşpeşe. ’Gözler, nereye kadar görür? ’ ’Akıl, nereye kadar erer? ’ ’Senin aslın madde mi? ’ ’Ruh diye bir şey yok mu? ’ ’Gördüklerin değilsen, gerçek sen neredesin? ’ Nasıl, neden, niçinler uzar da uzar gider. Yıldırım çarpmışa dönerim. Yüreğim balyoz olur, döver gögsümü döver. Her şey bir yana; Kulağımda fısıltı tekrarlar hece hece Kâinatın içinde, insan en zor bilmece. Gözlerime, aklıma bir bıraksam kendimi, Kaybolurum, Kendi denizlerimde, pusulasız gemi gibi. Bastığım toprak kayar, Baktığım gök sallanır, Tutunmak isteğim, Dallar kurur, kırılır. Vicdanımın hür sesi, hep ikaz eder beni: İyilikte melekleri, kötülükte şeytanı, Geride bırakan insan, önce kendini tanı. Her şey bir yana; Kulağımda fısıltı tekrarlar hece hece Kâinatın içinde, insan en zor bilmece. Dünyaya geldiğim ilk günden beri, Bıkıp, usanmadan hep aradığım Varlığımın cevheri. Var olmak, istemektir, Var olmak, sevmektir, İstiyorum, seviyorum, Ben varım, biliyorum. Bilebildiğim kadar, Ne ruhsuz bir bedenim, ne bedensiz bir ruhum, Madde, mânâ sentezi inşa olmuş bir kulum. Her şey bir yana; Kulağımda fısıltı tekrarlar hece hece Kâinatın içinde, insan en zor bilmece. Daha çok var, çözülecek muamma, Bildiğim, denizde damla, Ben, bana meçhulum Her şey bir yana; Kulağımda fısıltı tekrarlar hece hece Kâinatın içinde, insan en zor bilmece. Özcan İşler |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bildiğim Denizde Damla şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 28.1.2008 17:08:39
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 868
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Var olmak, istemektir,
Var olmak, sevmektir,
İstiyorum, seviyorum