Gönül düştü bir ateşe, yanar durur aşk elinden.
Çöle dalan mecnun gibi, koşar durur aşk elinden.

Yunus gibi derya içre, balığın karnına girse,
İsa’nın elinden tutup, bin kez ölüpte dirilse.

Eyyup gibi çile çekip, inleyip yürek dağlaya,
Yakup ile yaş dökerek, ırmaklar gibi çağlaya.

Davut ile halka kurup, dağlar ile zikreyleye,
Süleyman sırrına varıp, insü, cinne hükmeyleye.

Musa ile tura varıp, ol Hazretle konuşmaya,
Ötelerden ferman gele, maverada buluşmaya.

Aşk yoludur hakka vara, aşık maşukunu bula.
Terk eyleye masivayı, garip kulken sultan ola.

Ey gafil kul nedir hallin, uyan artık kendine gel,
Anla artık Hak yolunda, azgın nefsin sana engel.

Hayat akan sele benzer, gece gündüz çağlar durmaz,
Ne aldandın behey şaşkın, bilmezmisin gelen kalmaz.

Çalış ilmi eyle ezber, bu mektepten al icazet,
Aşk narına yak gönlünü, yanmaktadır bütün izzet.

Uzun ettin artık sözü, kendine gel haddini bil.
Başa gelen her belanın, sebebidir edepsiz dil.

Necdet EREM