Can Kız
Sen, bütün benliğimde dönmüşsün sönmez köze!
Ay gibi resmin bende, hele gel bak şu yüze! Nasıl da, esir kaldım masum bir ela göze! Gel yanan canımı gör, gel cananım ol can kız! Ötüşmeyen bülbülüm tenha kaldım kafeste! Ey gül, çık has bahçeden, gel aheste aheste! Bu sekerat-ı vuslat son bulsun bir nefeste! Gel yanan canımı gör, gel sen benim ol can kız! HARUN TAŞDEMİR AĞRI |