Yüreğimi Yaralar!

İstemem olmasın bu günler,
Silin tarihten isimlerini!
Sökün atın bu günlerin resimlerini!
Yılın iki günü yüreğimi yaralar;
Biri anneler günü, diğeri babalar!


Kimse okşamasın bu öksüzün başımı,
Yapmasın kimse bana ekmeğimi aşımı!
Arıyorum durmadan anlayın telaşımı!
Yılın iki günü yüreğimi yaralar;
Biri anneler günü, diğeri babalar!

Dün rüyamda gördüm seni baba;
Kucağını açmış, “gel oğlum” diyordun!
Seviyor, kokluyor, öpüyordun…!
Yılın iki günü yüreğimi yaralar;
Biri anneler günü, diğeri babalar!

Anneler, merhametin, sevginin zirvesi,
Ne büyük şey annelerin karşılıksız vermesi!
Yorulup da, “yorulmadım” demesi.
Yılın iki günü yüreğimi yaralar;
Biri anneler günü, diğeri babalar!



“Baba”, “Anne” dedikçe adamlar,
Kafam zonklar, gözüm yaşarır,
Sol yanımdan bir şeyler damlar!
Yılın iki günü yüreğimi yaralar;
Biri anneler günü, diğeri babalar!

Kazım Öztürk 15 Haziran 2014