Kestane Gözlü Kadın (Ah Nazende)
dert yumağıydın
sesinde seni bulduğumda yüreğinden açılan kapıydı gizlerin ve düşlerinde taşıdığın dura dura konuşurken kelimeler asılırdı boğazına kestane gözlü kadın sevdaların düğümlenirken saçın dalgalanırdı buram buram esenle yardım meleği olup koştuğunda dostluklarını gizlerdin okyanus olur taşardın kendinden sonra kestane gözlü kadın aciz olmadın hiç bir zaman kendini bulmaya çalıştığında yitik limanlardı aranılan varlığını bildiğin gözlerinde ışık olan koca bir nehir gibi çağlayan kestane gözlü kadın seninle kabaran dalgalar köpük köpük yürekleri yaralar dişlerim dudaklarımı sıkıştırır ruhun bedenimi zorlar gidersen yokluğun dilimde adın inci inci kelimelerle sohbetin kestane gözlü kadın şiir sarnıcı ocak şubat mart 2021 7.ci sayı Cemal Karsavran |