Taştan Kalpler
Acıklı bir nağmenin tutkusunda
ağır aksak adımlar gibi simdi nefes almak, - özgür ve tutsak - Kurak mevsimlerde ninni söyler duyularına taşi kaynatip kaynatıp bağrına basarak.. Doyurur mu yüreğini - pişmiş yürekten taşlar - haberi yoktur Ömer’in.. Ah ne zordur o iklimsiz sabahlarda yağmurların altında açlıkla yaşamak.. Nasıl da sevdâlıdır şimdi, nasıl da korkak! .. Bilir misin hiç zehirli bir ummânın içinde, bir katre misali sarsılarak, yanarak umutla nasıldır yasamak.. |