Geç, otur karşıma dedi kadın kocasına
Yutkunarak, kızararak,
Ve gözlerini kaçırarak erkeğinin gözlerinden
Ayak uçlarına dikti utangaç bakışlarını
Ben hamileyim bey, dedi.
Bir kez baktı kocasının gözlerine
Bir suç işlemiş gibi
Başını eğdi.

Sen gücenme,
Çabuk kalkarım bu kez ayağa
Çamaşıra giderim zengin evlerine
Merdiven silerim, ütü yaparım,
Çocuklarına bakarım çalışan kadınların
Sen üzülme...

Üzüldü adam,
Ceketinin içine içine
Büzüldü adam..

Daha dün küçük oğlu Osman
Arkasında selesi
Ve kornası olan
Kırmızı bir bisiklet istemişti
Ayağındaki yırtık pabuçlara aldırmadan.

Üzüldü adam,
Gözyaşından kurşunlara dizildi adam.

Baharın sonlarıydı, kış yaklaşıyordu
Kadının ağrıları sıklaşıyordu.

Yakacak odun, talaş, gaz yağı
Adamda bitmez bir telaş,
Külünk al da, Ferhat gibi kaz dağı.

Kadın, karnındaki yüke aldırmadan
Ev işlerine gidiyordu, merdiven siliyordu
Her çocuk rızkıyla doğardı elbet
Bunu o da biliyordu.

Adam indirdi sırtındaki küfeyi yere
İşler iyiydi bu gün de çok şükür
Karısı doğum yapan arkadaşı gelmeyince
Fazladan yük çekmişti halden pazara
Sevinmişti fakir.


Eve giden son dönemeci geçince adam
Ta yüreğinde bir sancı duydu
Buz gibi bir ter indi sırtından aşağıya
Küçük Osman sokakta ağlıyordu.

Kadınının yanına koştu adam
Kızı Zeynep anasına ana olmuştu.
Kadının gözleri şişmişti ağlamaktan
Kadının gözleri dolu dolu,
Karnı boştu.

Üzüldü adam
Ceketinin içine içine
Büzüldü adam..
Gözyaşından kurşunlara dizildi adam.

11.06.2014
İsmail GÜÇTAŞ