M.Ö. Giresun ve çevresinde Pontus’un kurucusu ve Kralı olan Mitridates (Mithridates), kızına aşık olan çobanı, Aretias (Giresun Adası) da kiraz ağacına astırarak öldürtmüştür. Bu olaydan kısa bir süre sonra ağır bir hastalığa tutulmuş, yatağa düşmüştür. Aretias Adasında kendisi için hazırlanan odasında uzun yıllar büyük acılar çekerek ölmüştür. Öyle ki, inilti ve feryatları Giresun’un yaylalarından bile duyulmuştur. Halk, kralın ’’sevda ahı’’ aldığına, çobanın lanetinin adada dolaştığına inanır... Mitridates’in ruhu da her gece oradadır ve hala acılar içinde kıvranmaktadır. Bu inanış dilden dile günümüze kadar gelmiştir.

*Hiçbir dayanağı olmayan bazı anlatılarda çobanın çınar ağacı veya söğüt ağacına asıldığı söylenir. Mitoloji, Giresun ve ağaç bir aradaysa, bütün ağaçlar kiraz ağacı olmalıdır! Kirazın anavatanı denir Giresun için, çınarın anavatanı değil. Mitolojik bir öykün var elinde, kirazın anavatanı olduğunu pekiştirmek yerine, salkım söğüt işgüzarlığı yapmak pek akıllıca değil doğrusu!

Ağlamamış
Kıvır kıvır kıvranmış
Sızlanmış içten içe
Kepaze bir ölünün rengi varmış yüzünde
Kıvrık günahkar çizgileriyle
Depreştikçe iblisleşen yüzünde.

Adını sormuşlar, bilememiş
Titremiş dudakları da
’Bir yudum su’ diyememiş.
Geceler çökmüş üstüne
Gecelerce çökmüş içine
Kralmış ama,
Bir sevdanın kitabını dürememiş

Hangi gönlün ahını aldın Mitridates
Tanrı çobanı korumaz mı sandın Mitridates
Kiraz ağacına bir sevda astın Mitridates
Karadeniz sularına acı yaktın Mitridates

Çocukken dinlediğim bu buruk hikayenin
Bir de bedduası vardı dudaklardan dökülen
’Kanın içine aksın andır kalasıca’

O zamandan beridir her gece bir uğultu gelir Aretias’tan
Bir haykırış...
Sevdası yüreğinde kalmış Çepniler duyar yalnız.
Yatağında doğrulur, kulak kesilir canikli kızlar ve delikanlılar
Anlarlar ki
Çettüğüm olmuş bir sevda hala yaşıyor
Ve hala Mitridates kıvranıyor.
Dudaklar kımıldar yavaşça:
’Kanın içine aksın andır kalasıca’

Ali Güçtaş