Dünya Yansa, Yanmaz Bir Çöp Samanı,Dünya yansa, yanmaz bir çöp samanı, Öyle bilinirdi köyünde Hasan. Yaz gelmiş, kış gelmiş, farketmez hani, Öyle bilinirdi köyünde Hasan. Hasan’ın dağ gibi babası vardı, Toprağı,serveti, mirası vardı, Hesabını bilmediği parası vardı, Keyif çattı, çalışmadı hiç Hasan. Hasan’a ne, dünya boşalmış,dolmuş! Karlar yağmış, aylar süren kış olmuş, Ocakta aş değil, pişen taş olmuş, Yokluk neydi, tanışmadı hiç Hasan. Böyle yaşadı Hasan uzun süre, Yenilmedi, gelmedi sırtı yere, Çıkınca karşısına gözleri kara, Feleğe geçiremedi diş Hasan. Hasan sana ne oldu, sararmışsın, O şen şakrak günleri ararmışsın, Başlık diye, tam beş köy verirmişsin, Gönül almadınsa işin yaş Hasan. İsmail Güçtaş |