... Barın
Artık taşıyamıyorum ... Kütükleri
Ne kadar budasa’sam da, Boy veriyor filizler Dallanıyor yeşillikler Siniyor sinsice sineme Kol kol Bir nihayet bulamıyorum Oturup maziye karşı Somurtuyorum İçimde, koskocaman bir bağ Lif lif keselenmiş en ime Genler kan revan, Gene de, yaşatmak, reva Hangisini kopart sam, atmak uğruna Biri can evim de, infilak ediyor Bir lütuf bulamıyorum Şükürle azim arası Bu gün İsyanla kader arası... Dün Zulme karşı, iyimser açı Kabahat belli Suçlu ortada Masumu bulamıyorum Bir dikenli gül hayat Ne kadar yolsam da, kanatları Geceden sabaha, Üstüme tüy dikiyor, karga Hepsinden vazgeçip bir anda Sevgiye aç Bir düzen kuruyorum Ömrüme layık, yediğim tek kazık Şiirlerim kalıyor Hadi gel de, bar bar ... Barın |