Ama.. Gerçekler vardı.. Kaybolman kuytu aşk romanlarından.. Ve bir güneş gibi doğman başkasının omzunda.. Ve bir gerçek vardı.. Asla anmayacağım adının dediğim Daha gerçeği Hayattı.. Hayat..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gerçek şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Gerçek şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
“yol arkadaşım gördün mü duydun mu olup bitenleri / kıskanıyor insan bazen basıp gidenleri yalnızlaşmışız iyice üstelik de alışmışız /hiç beklentimiz kalmamış dosttan bile / korkular basmış dünyayı, şimdi bir semt adı vefa / kutsal kavgalardan bile kaçan kaçana / anlaşılır gibi değiliz tek bedende kaç kişiyiz / hem yok eden hem de tanık, ne esaslı karmaşa / ben sana küsüm aslında, haberin yok / koyup gittiğin yerde kötülük çok / kime kızayım, nazım senden başka kime geçer / benim sensiz kolum bacağım, ocağım yok. / Sen esas alemi seçtiğinden beri / Ben o saniyede bittiğimden beri / Dünya bildiğin dünya,dönüp duruyor işte / Uzun uzun konuşuruz bir gün son İstanbul beyi / Yol arkadaşım, nerdesin?”
Gerçekler vardı..
Kaybolman kuytu aşk romanlarından..
Ve bir güneş gibi doğman başkasının omzunda..
Ve bir gerçek vardı..
her gerçek kendi yanlışını heybesinde getirir.. ki tanınsın diye.. daha kolay