sessiz seyahat
siyah yukarıdan bakar beyaza
ne yazık... oysa siyah gece gökte emanet ve de gündüz ayakların altında bilmeden daim beyaza namzet siyah ihtiyaç duymazken niyaza farkında olmadan yol alır beyazın sırtında beyaz baştan başa merhamet siyah zulüm üstünde kar beyaz beyaz siyah için yine aç kalır siyah ölüm uykusuna kıvranır hala tüm nefretiyle beyaza ayaz beyaz siyaha ölüm diye seslenir siyah konuşamaz artık simsiyah ... siyah ayaz üşümesin diye sarılır ona beyaz siyah olur boydan boya bembeyaz can i |