İnsanı Sevdim
Dünya’ya geldiysen
Özünle sözün bir olsun Öperim alnından inan Rengine bile bakmadan Vermişse yaradan akıl Ayırmış bin bir mahluktan Ne gece vakti ne de tan Ayrılma sakın doğruluktan Akıldan izan’dan olma noksan Dil ile gönül bağın bir olsun Yalandan talandan söyle ne bulursun Girsen bir kez gönül dergahına sen Özünde sözünde insan olursun Yedi kandilli Süreyya’dan Kaf dağının arkasından Masallar anlatsan bana Sevgiye susamışken Doğrulardan eğri olmaz Dolu tasa su dolmaz Taşar gidersin an ve an Ardına bakmadan feryat figan Bin çiçekten bal alsan Bir dala konamazsan Yitip gider ömür dağı Bir tek dost bulamazsan Aşk ile bağlandın Ömür bitmez sandın Sermayeyi tüketince Yaradan’a ancak sığındın İnsan olan özü birdir Sevgi, saygı, hoşgörü emektir Gel kırmayalım birbirimizi Kırılanı yapmak çok zor iştir İnsanda sevgi bitmez aşktır Kucaklaşmak gerektir Ömrüme ömür derdim Ben ki özünde insanı sevdim… İlhan Koruyucu |