Yeter Gayrı
Yine sıkıntılardayım, darmadağın
Karanlıklardayım, kaybettim aydınlığın Yoruldum Usandım, bela yalnızlığın Ne zamana biter acaba gönül, şu darlığın? Önümde sıra dağlar, aşılmaz Kar boran her yanım, ısınmaz Artık bu ellerde durulmaz Gayrı gitmek vaktidir, beklenmez... Akılda düşünceler, karmakarışık Tabaktan almaz oldum bir kaşık Candan canandan usandım, yazık Dost, yaren bildiklerim attı hep kazık Aşık Katip’i ağlatan utansın Bu hale koyan binini yaşasın Hayatı bir anda dağılsın Tutmaz eli, görmez gözü, ciğeri dağlansın!... |