Al beni kollarına
sar beni artık diyemem
düşünmeye vakit yok
dayanma gücüm de kalmadı
bu zamansız ayrılıklar
beni perişan etti
sevgisizlik canıma yetti
doluyor gecelerim sensizliğime
hüzün yıkanıyor ırmağında
yalnız kaldığımda...

utanıyorum artık
çağlayan şu gönlümde
şifa bulacak mı ayrılıklar
sensiz yanan bu ocaklar
hızla geçen saatler bile
duruyor artık
utandırır beni
nasıl bırakıp ta gittin
beni terk ettin
bitti diyordum artık
daha ne bekliyorsun
hastayım biliyorsun
belki son görüşün beni
bırakıp gidemezsin
bir daha göremezsin
benim son zamanımda
sen ol son yudumumda
kalbimin etrafında yangınlar var
dumanlar görüyorum
hissediyorum yokluğumu
dağılıyor sevgiler tutsak gecelerce
üşüyorum artık
tut ellerimi
bırakıp gitme
ne olur sen de beni
bu zamansız ayrılık
perişan ediyor bizi...

Behçet Bük 374/4.6.2014