Hayat çemberim
Geçtiğim tüm yollar iğneli, gül bahçesi diye girdiğim kalbin dikenli,
Dikeninin battığı yerler zehirli Bile bile girdim kalbine acıtırcasına canım yanarcasına, ölüm pahasına.. Her acıya göğüs gerdi gönül karşı koyamadı dil yarasına Ustura misali değdiği yerde derin yaralar açtı yaktı ! Yakamı bırakmadı ayrılık Ayrı kaldığım hergün aklım kaçık ! Ben bende değilim sende kaldım Sende pılımı pırtımı toplayıp kapı önüne attın Kaçtım günahlarımdan kaçabildiğim kadar Dünya başı boşlara büyük olsada âşıklara dar Benden uzakklaştıkça daralıyor hayat çemberim Başkasının olduğun gün toprak yüzüm, atmayacak bileklerim.. |İnti Zam |