KAPLANIN KAHRIGözlerimde küller, savruluyor yanık orman, üşüyor çıplak tepeler. Geçit vermiyor acının eğesiyle bileylenmiş aklanları Gözet Kayaları’nın. Sular bozbulanık. Sahi, nerede o, bir zamanlar dilimizde dönen kristal? Gücümün sınırlarında gezinmedim hiç! Düşlerimin ortağıydı karıncalar, börtü böcek. Pençelerimin altıydı yurt. Öyle bildik, belledik. Verdiklerimizle genişlerdi orman ve yüreklerimiz. Sunak taşlarımız yoktu. Bütün ormanı sunak bildik. Öyle belledik. Kartalla göz göze koşardık büyünün çıplak yolunda! Sahi, nerede o, bir zamanlar kükreyişimizi oradan oraya taşıran sadık ve altın orman? Nerede delikara gülüşü alabulut göğümüzün? Gözlerimde küller, savruluyor yanık orman, üşüyor çıplak tepeler. ŞERİF ERGİNBAY |
taşıran sadık ve altın orman? Nerede delikara gülüşü
alabulut göğümüzün?
Gözlerimde küller,
savruluyor yanık orman,
üşüyor çıplak tepeler.
Hocam emeğine sağlık
Güzel bir şiir yapmışsın
Ellerin dert görmesin saygılarımla
Hakan