uçuyorum,
haydi bekle seni
üstümde ki gökyüzünü
üzerimde bir kaç şeyle taşıyorum.
Los Angeles-Singapur uçağı yolcusu gibiyim
yaklaşınca,
yüreğimi yüreğine canlı yayınla bağlanırsın...



Aslı aslında,
‘A’ ile başlar çok şey,
ay dedik mi aklımıza uzaylılar gelir,
korkma, konuşmaz, yazmazlar, bizi anlamazlar.
‘H’ dedik mi hayat, o ekseninde döndüğüne alışmak.
iki ’H’ bir de ’O’ dersek su, karıştırmayın...
neyse ...
çılgın yolculuğa geçelim,
yaklaşınca bana sevdalı cümleler kurarsın,
aykırı olanları da yürek sözlüğünden,
kayıt altına alır,işlersin haneme,
kabul de daha çok...



haydi hadi/sene..
bir avuç okunmuş tuzla,
kırmızı kesede bir avuç toprak,
gülümse... kendimi sana getirdim bak
topraktan tuzdan duygudan da anlarsın,
kendinde ki bana iyi bak sağlık ve sıhhatimize
tanrım altıncı hissine kuvvet versin.
yaşarken yazılan anılarım diye,
kendindeki kendim/sin,
geleceğim yine...



bu düşlerin döngüsü,
benden sana senden bana doğru,
istiyorum ki sürüp gitmeli
yaşadıkça duygu kaynaklı,
yeni bir kapı pencere açmalısın,
yazmalısın yaşadıklarında sabırla daha çok beni,
bir yolculuk kadar belki hayat,
vurulan yerim vurulan yerinde doğuracak
çocuk sevdamın sevdasına inanacaksın,
ve bileceksin ki;
aşkın pabucu yok, dama atılacak...


2014/5