kimsesizlik
Kapının önünde bir kedimiz var
yaşlı hasta ve bitkin görmeyince bir korku içimizde üşütür ölüm gelince bilirim sofra kurulmaz olur evde çocuk gülüşleri ıraklaşır güneş saklanır perdenin arkasına kadın aşktan uzaklaşır. Bazen takılır bir yerlere O gözleri yaşlı kedi Özletir kendini Bir zeytin ekmege Akşamı eder yüregim Karşı balkonda bir kadın gözlerimde Tek tük faytonlar geçiyor yoldan Atları ürkek ve yorgun Bir kumru tünemiş agaç yapragına Gizlenmiş ölüm ötesine Bense kimsesizim. |