Seninle karanlıklarda yaşadık
Üzerimizde korkusu vardı gerçegin
Öldük yaşar göründük açlıgında özgürlügün
Ankarada cebecide kırmızı tuglalı ev
Bizdik tüm devrimlerin yoldaşı
Dag köylerinde tütsüyen umuttuk.
Her birimiz başka patikalardan koştu
Tanrının ‘altından ırmaklar akan ‘ olurluluguna !
Fabrikalarda çalışırdık tarlalarında akşamı bulurduk
Seninle aydınlaşmak için dönencesinde
Kovaladık yobaz ötekileşmeleri
Şehirlerin sokaklarında emekçiydik.
Ankarada cebecide kırmızı tuglalı o ev
Karar verdik şevişmeliydik ölümle
Biz seninleydik tüm ovalarında ülkenin
Gözleri çekik bakışlı ülkelerden
İnsanları özledik aglaşırken
Sonra öyle oldu işte
Kırmızı kiremitli dag köylerinde
Bir yufka ekmege tav olduk
Saçlarını açtık gecenin
Güneşi bulduk galaksilerde
Sokaklarında emekçi erkekler
emekçi kadınlara sevdalandık.