BİR ÖMÜRLÜK CAN
Boynu büküktü gonca, kederin kucağında
Uzaktan el uzandı, bir nefeste can diye Günbegün çilelendi, ömrünün ocağında Gönlüne sevda düştü, onun ile yan diye. Meftun oldum cananın, güneş gibi yüzüne Burcu burcu çiçekler, renk verirken özüne Ümidini saklamış, gecenin gündüzüne Özünde keder akar damarında kan diye. Narin, gülden elleri, öyle hasret ki el’e Sanki bahar gününde, zemheri vurmuş güle Lâl olmuş avazları, gelemiyor ki dile Dört duvar mekân olmuş. bir ömürlük han diye. Yüklü bulutlar çökmüş, çatılan kaşlarına Yağmur yoldaşlık eder, gözünün yaşlarına Şen umutlar görünür, gecede düşlerine Serin bir rüzgâr eser, rüyadan uyan diye. Sevdanın ateşini, can evinde yakarken Maral geldi sanırsın, gözlerine bakarken Ellerinden kavrayıp, yüreğine sokarken Vuslatın demlerinde, şerbetine ban diye. Karanlık dünyasına, elbet güneş doğacak Bulutlar artık ona, güzellikler sağacak Nihayet yüreğine, mutluluklar yağacak İki cihan sevdayı, tebessümle an diye. |
candan öteye gitmesin hiç kimse
yolunu heceye sür ne olur
Kaf'tan öteye uçmasın hiç kimse..
benim derdim elemin bir yarısı
kiminin gözünün kiminin sarısı
cihandan düşersem aşağı eğer
Bulutlara bakmasın hiç kimse..
soğuk kalmasın artık dünya
kimine göre atlı kimine yaya
kınından çıkan kılıç olmaz haya
dudakların da ar kalsın o kimse..
saygıyla
evliyazade49 tarafından 6/2/2014 12:51:43 AM zamanında düzenlenmiştir.