ZAMAN TÜNELİ
Gözlerimi ellerimle kapatıyorum
Sonra yüzümde dolaşan bir hayal Kulaklarımda uğuldamalar başlıyor Bir yerden oluşmuş kaçaklar gibi Çın çın çınlıyor İki ellerimin arasına alıp başımı En kalın perdeleri çekip gözlerime Dünya ve ben arasına set çekiyorum Duymak istemiyorum. Görmek istemiyorum. Kendi eksenimde dönüp duruyor Bir yukarıda, bir aşağıda oluyorum Çocukluğumdaki salıncakta sallanışlar Sarı saçlı, mavi gözlü çocuk Zeynep geliyor Gözlerimin önünde hep çocuk Zeynep Pır pır heyacandan titrerken minik yüreği Alnında birikirken ter damlacıkları Ansızın suratında patlayan şamar Silkelenip, kendine geliyor Geçmişe selam veriyor şöyle kırk sekiz çarpı Üç yüz atmış beş güne selam veriyor Ve bir de göz kırpıyor Kalan gelecekteki günlere... 27.05.2014 İzmir |