Çanakkale
Çanakkkale geçilmez yıkılsa dağları, taşı
Ferman açıldı emir komuta çatınca kaşı Ben babamın yanında ölmeye gidiyorum; Nezahat Onbaşı Haçlıya ölüm püskürttün zaferinle ey Çanakkale Bir dile gelsede konuşsa senin toprağın taşın Ölümüne koşuyordu her milletten her yaşın Eyilirmi sandılar senin eyilmez başın Sen ölüm püskürttün düşmana ey Çanakkale Daha toydu onbeşinde Aliler Mehmetler neferi Anneler ağlıyor dinmiyordu gözünde yaşı Allah edasıyla mehmetçik ölüme kılıç çekmiş başı Nice şehitlerin yatıyor isimsiz mezar taşı ey Çanakkale Seni tarihler yazmış konuşmaya yetmiyor dilim Kan ile boyandı dağın, taşın, toprağın, gülün Bu topraklarda ya ölüm ya diriliş emir baki olur kulun Şehidinle tarihe destanlar yazdırdın ey Çanakkale |