Demliğin Saf Rüyası
Her Üsküdar sabahı ince belli pek munis.
Dağılır ufuklardan peri nefesiyle sis. Çaydanlığa rütbedir Leyla mahreçli som is. Kaç efsane anlatır demliğin saf rüyası. Gönlün dili hiç sürçmez kelimeler ipekten. Naz perisi gülümser hayalde ince ince. Atlas ferace giyer bel hep ince ipek ten. Semaver eşlik eder demlikteki sevince . Sabah taze başlangıç çayın üstünde buğu. Yol alır enginlere suzinâk tenli kuğu. Her yudum bengisudur haz doldurur boşluğu. Yazılır satır satır demliğin saf rüyası. Yedi tepe üstünde yedi ibrişim düğüm. İstanbul biraz da çay Asaf Osman’dan beri. Senin hüsnünden iz mi hayal meyal gördüğüm? Çaya melike misin eşi olmayan peri? Harflerin hayalini süsler hayalin senin. İçini doldurursun naz ıtırlı busenin. Suda gülümseyen sır gülden mülhem desenin. Hiç eskimeyen hatır demliğin saf rüyası. Çayla nağme yazılır yudum yudum okunur. Suzinâkla ferahnâk buluşur aynı tende. Çayı acıtmayalım sonra gönle dokunur. Kavrulsun hayalimiz ateş tenli bedende. 26.05.2014 İbrahim KİLİK |