UÇASIM GELİR
UÇASIM GELİR
Söğütlü yaylamın esen yelleri, Savrulmuş yarimin sarı telleri, Genç yaşta yol ettim gurbet elleri, Kuş olup sılaya uçasım gelir. Pınarın başında oturan kızlar, Sizleri andıkça yüreğim sızlar, Bir başka olurdu baharlar-yazlar, Baharlan yaylaya göçesim gelir. Havasında ardıç, meşe kokardı, Sevdiğim kız nazlı nazlı bakardı, Pınarından soğuk sular akardı, Doldurup doldurup içesim gelir. Akşam olur yolda kızlar gezerdi, Gönülcüğüm aşktan aşka yüzerdi, Biri sevse başka biri üzerdi, Seveni alıp da kaçasım gelir. Çobanlar yamaçta türkü çağırır, Baharda keçiler oğlak doğurur, Sevdiğim güzel de belin kıvırır, Uzanıp kıvrımın açasım gelir. Karlar eriyip de bahar gelince, Havalar ısınıp toprak gülünce, Koşunca yollarda gelin-görümce, Benim de yaylaya göçesim gelir. Anamız-babamız yayla insanı, Benim yurdum olur onların yanı, Bekleşir kardeşler ısınır kanı, Onlarla yaylaya göçesim gelir. Gözümün önünde canlandı doğa, Tatilde varınca çıkalım dağa, Taşların içinde bir kaplumbağa, Görünce yolunu açasım gelir. Cevizin başında tik-tak tirikler, Cıvıl cıvıl öter taze ferikler, Yayık mı yayıyor canım yörükler? Ayrandan bir helke içesim gelir. Ben Arif’im çok özledim sılamı, Kardeşlerim, anam ile babamı, Sevgilimi, dostlarımı, ablamı, Alıp da yaylaya göçesim gelir. Arif GÖLGE (Ankara, 9 Şubat 1985) (Not: Bu şiir, 26/06/2001 tarihinde, Mersin 2. Noterliğinin 13672 yevmiye no.su ile yazarı adına tescil edilmiştir.) |
Kardeşlerim, anam ile babamı,
Sevgilimi, dostlarımı, ablamı,
Alıp da yaylaya göçesim gelir.
özlem ahh özlemler içimizi yakıp geçer kutlarım şair