SEVGİNE AÇIM ANNE...Yıllardır bekliyorum, ne selam var, ne haber... Öyle arıyorum ki, sensiz bir hiçim anne! O ne mutlu günlerdi yaşarken hep beraber; Şimdi yangınlardayım, hem de ne biçim anne! Başımı koyduğum o şefkat dolu dizinde, Su gibi akıyorken açtığın her izinde... Şimdi göz yaşlarımla dolan gam denizinde; Kalbim dağlandı sanki, kanıyor içim anne! Hasretle geçip giden o güzelim yıllarım, Vakit yaklaştı vuslat gelir diye bellerim... Üşüdüm sensizlikten, buz tuttu bak ellerim! Yıllardır tutmuyorsun, nedir ki suçum anne? Dinlerdim, bizim için duan eksik olmazdı... Senin için ne yapsak, bilirdik ki çok azdı! O güzelim saçların giderken bembeyazdı; Görsen şimdi benim de ağardı saçım anne... Sımsıcak gülüşünü nasıl özledim bilsen... N’olur yılda bir defa rüyama çıkıp gelsen? Yine eskisi gibi sarsan, koklasan, gülsen! Sevgine susuzluğum, sevgine açım anne... Karaman-2014/05 Halil Şakir Taşçıoğlu |
Bir daha okudum... ilk okuyuşum gibi... hissederek.
Hürmetimle Selâm ederim.
kadiryeter