KARDELEN
KARDELEN
Sen gün ışığısın çorak toprakların yaban çiçeği yaşama döndüren Sen içimde bir vuslat kasırgasın düşündüren Bazen, bir gurbet türküsü okurken hazan yaprağı gibi titreten Bazen’de bir şiir isimsiz gelen Sen gönül kışlarımda açmış KARDELENSİN Sen kimsenin bilmedigi yıldız gibisin İstersen derya düşünür kahrolur kederinden , İstersen dağ olur ,yağmur olur, bulut olur Bir rüzgaırın koynundan çıkar gelirsin Gözlerin iki masum karanfil sanki Gözlerini alsam yüreğime taksam KARDELEN Sen gönlümde bir ateş, ömrümce sızlayacak Sen gönlümde en tatlı anılar bırakacak Sen, şu karanlık gönlüme en tatlı ışığı saçacak Seni SEVSEM yüreğime eksem KARDELEN Hoyrat şarkısı söylerken dudaklarım Hep seni söyler, hep seni yazar ellerim Sen uçurumun dibinde bir çiçek sevgiye susamış Sen gökyüzünde bir yıldız tek başına kalmış Seni ömrümce sevsem, bedenime girsen KARDELEN Aşkım ağlarken göz yaşlarımda Hep seni akıtıyorum , içime bir çığ gibi büyüyorsun Şu yaralı gönlümde … Senki güneşimsin ; yıldızımsın herşeyim oldun benim Seni alsam bağrıma bassam , doyasıya sarılsam KARDELEN Bir tesadüf başladı her şey Seninle yaşadı her şey … Sana sevgimi , gönlümü verdim Ne olur ; sen’de ölümsüz bir AŞK ile sev BENİ Seni “ SEVİYORUM “ desem , uğrunda ölsem KARDELEN Geceler olunca içimde bir sızı , Hep seni düşünür şu mecnun Sana hasret kalımş , bedenim , Seni seviyorum demenin zorluğunda İnan kalbim seninle , seni ne çok sevmişim meğer Bir aşık olsa ancak bu kadar SEVER … İşte seni SEVİYORUM sana SUSUYORUM … İşte SENİNLEYİM , KARDELEN … Seni unutmak mı dedin ; güldürme beni Sanıyormusun “ KARDELEN “ unutacak seni … Bazen bir dua oluyorsun dilimde Bazen’de bir saplantı beynimde Ve şu yorgun gönlüme , bir yol varki ÇOK UZAK … YOK , YOK yeterli değil bütün bunlar Gir kalbime “ UFAKLIK “ gör bendeki seni Kimbilir belki bir GÜN ; SEN’DE ANLARSIN ( KARDELENİ ) … Hayrettin BİNİCİ 23.12.1995 |