Sakın yanlış anlama...
Sen, üzülmeye değer birisin, ama buna üzülmeye değer mi bilmem,
Bana olan önyargındandır sanırım, bu kalbin altında yatanı bilmemen,
Eller seni "el" yapmadan, bana koş gel hemen,
Zira, ellerimi "el" yapan ellerindir, yeterdi bana "gel" demen.

Ne arkadaş olarak kalmak istiyorum, ne seni kaybetmek,
Sahi, bu kadar zor mu, gözbebeklerinin arasında beni kaybetmek?
Gülüşünle dünyaları veriyorsun bana, ama senden istediğim tek dilim ekmek,
Yanında su da ver zahmet olmazsa, istemiyorum karşında böyle sefilce yitmek.

Seve seve bitiremedim seni, heves değilsin işte,
Kalbim avuçlarında, ister kır, ister kabul et en güzel hisle,
Tertemiz kokuyor kalbim, gelen sen ol da, istersen pisle,
Sensiz her gün boşluktayım, zaten senle de geçilmiyor bu abisten.

Bakmaya korkuyorum sana, belki rahatsız olursun diye,
Bedenim aş olsun sana, her çaresizliğinde ye,
26 gün oldu bugün, bu sonsuz sessizlik içinde,
Olsun be masal perim, zararı yok, bu suskunluklar bizim için be.

Sana olan hayranlığımla dalga geçenler var, onlar ne anlar ki böyle sevdadan,
Gülüşünü çözemedim ben, sanat eseri yapmış Yaradan,
Gözümdeki yaşların sebebi, her gün tuz bastığın yaradan,
İstemiyorum ben Yaradan, kurtulmak böyle güzel yaradan.

Şimdi seni suçlamanın hiçbir anlamı yok, olamaz da,
Yaradan’a suç bulmak yersiz, bir tek aklıma geliyorsa namazda,
Sana ulaşmak istiyor gönlüm, aslında engel tanımaz da,
Korkuyorum canım seversin diye, ya gönlüm sana yaramazsa?

Kendine aşık ettin ya beni, şimdi unutulmayı bekliyorum,
Her gece gönlümden şiirler yazıp, benden habersiz sana gönderiyorum,
Seni sevecek kadar gurur varmış ya bende, başımı bu yüzden göğe erdiriyorum,
Anlamak çok da zor değil aslında, görüyorsun beni, bakışlarında eriyorum.

Kusura bakma, geç kaldım seni sevmeye, yetişemedim...
Gönlümden geçip gittin günlerce, o zaman seni bilemedim,
Çok üzgünüm, affet beni, seni üzmeyi hiç istemedim,
Her gün mesajlarda yad ediyorum seni, elim gitmiyor, silemedim.

Oysa hayallerim vardı benim, aynı gün kutlayacaktık doğum günümüzü,
En sevdiğin sanatçının konserine götürecektim seni "DUMAN"lı bir gecede,
Korkularımızı aşacaktık seninle, belki de en yükseklerde
"Üşüyorum." diyecektin sen bana, ellerim saracaktı yanaklarını, gözlerin gözlerimde, gülüp geçecektik belki de.

Her gün ben bekleyecektim seni, şimdi olduğu gibi, "Bugün saçını nasıl yapar?" diye,
"Mor tokasını mı takar, yoksa açıp eser mi yine?"
Sorarlar bana, "elinde bile değilken, bu kadar hayal niye?"
Anlayamadılar ki onlar, bir ihtimalken bile güzelsin be.

Sırf, beni mutlu san diye böyle davranıyorum ben, üzgün olduğumu görüp de, üzülme diye,
Kaderim hep böyle olacak sanırım, sevmeyi bilmiyorum diye,
Her şeyin yeteri kadarı uygundur, seni az sevdiğimi sanmıyorum da,
Fazla seviyorum belki seni, ama sevmeyi bilmiyorum işte.

Hep anlatıyorum seni ona buna, çoğu sıkıldı,
Sana sessizce haykırmaktan, baksana sesim kısıldı,
Gözlerini son gördüğümde, inan bana ışıl ışıldı,
Yanıyorum şu sıralar, bu sıcakta kalbim seninle ısındı.

Gerçekçi biriyimdir, ama konu sen olunca, hayallerden başka bir şey gelmiyor akla,
Nefret edilmekten kapkara oldu kalbim, lütfen gel sen pakla,
Kötüleşiyorum gitgide, inan ayıramıyorum karayı akla,
Canım sıkılıyor, kaybediyormuşum gibi hissediyorum seni, ne olur kalbimden bir adım dışarı atma.