Güneş Gözlerinde Parlarken
bu aralar sorumluluğu olmayan biri gibiyim,
hiç olmadığım yaştayım, bazen çocuk bazen genç... yüreğim kuş gibi çırpınmakta akıyorken sana doğru benliğim seni yakın buldum kendime nedensiz paylaştık şiiri, müziği, ayrıntıları... gün be gün düğümleniyorum sana gözlerine baktığımda, güneşi görüyorum, seni görüyorum.... ne yaptın bana sevdam, içimdeki fırtınanın nedeni ne? yüreğimin sesini dinlediğimde alıp başını gidiyor düşlerim mantığım kayboluyor seninle... aklımın bir köşesinde hep sen varsın sen bir bulut bense rüzgar. zamansız yağan yağmur bereketi gibi sesini duymak seninle konuşmak paylaşmak bir şeyleri... açıklaması yok yaşananların sen benim yüreğim, sevdiğim, hüzün bulutlarımı savuran rüzgarım, Sen benim varlığım, çokluğum Sen benim olanaksızlığım.... seninle buluşmak rüyalarda; özlemler duyulupta gerçekleşmeyen ve hasreti günden güne artan iki yüreğin kavuşması, birbirini kucaklaması gibi... bu ilişkinin de bir sonu yok biliyorum yaşananlar yaşanacak ve bitecek bir anı olarak kalacak her şey genede tut ellerimi sımsıkı Güneş gözlerinde parlarken. Edebiyatın Başkenti Edebiyat dergisi 2022 ekim sayı 44 Cemal Karsavran |