Hep aynı...
Bilirsin,
-Ama nerden bileceksin ki- Hissettiklerimi söyleyemem. Hissettiklerinin ötesini isteyemem. Bilmezsin: Kederlenirim bazen Uzayıp gider yalnızlığım Alışkanlığa dönüşür hüzün Kızarım çok zaman kendime Söverim olmayacak şeylere İsyan eder gönlüm Dünyaya gelmişliğimdeki tüm sebeblere Ve bazen Arabesk bi şarkı dinler gibi yazarım şiirlerimi Halbuki Ne ses vardır kulağımda Ne de inanmışlığım herhangibir yazgıya Sonra farkederim Birtek sana kızamam Hep haklı çıkarsın her nasılsa Sonra dön başa... Bilirim: Çözümü olmayan bir yalnızlıktır esaretim. |