YALANMIŞ MEĞERgökteki yıldızların ışığı söndüğünde hüzün çöker içime sen gelirsin aklıma yalnızlığımda yaşananlar canlanır gözümde meğer neler yaşanmış bu kısacık aşk hikayesinde anlarsın senin yıldızında söndüğünde kayıp gider uzaklaşır kalmaz izi unuturcasına maziyi istemez görünmek girer bulutların arasına sevgiliden uzaklaşmak ister gibi ağlamayı yakıştıramasa da kendine kümelenir kara bulutlar gelir bir araya geri dönüşü olmayan gidişinde yağmur damlası olarak düşer umutlar bir bir tükenince yüzüne değen yağmur tanesiyle gözyaşların bir bütün olur ıslansa da her yerin sönmez içimdeki fırtınalar haberin yok ki ateşten gömlek misali yanar yüreğim her iç çekişim de erir bedenim.. |