Görünmez Gölge
duman sarmış her bir yani
kömür kokuları düşer toz toz nefessiz kalınan gecelere havada gri bulutlar kızıla çalar kadehlerde durulur yorgunluk geceyi böler bir ayak sesi mutluluğun kendisidir gelen tek tek görünür uzaklarda kaybolur gece ay ve yıldızlar perdeleri kapatmadan seyre daldığım uykusuzluk gözlerimde süzülür sen olursun gelgitlerle vuran kıyılarıma canlanır hayat verirsin muammalı tebessümlerim kalır elimde ne günden kalan yorgunluk ne o koşuşturmalar/kaybolur hani aksam olmaz derken nasılda bitirmişim günü sen diye acıları sızıları atıp kenara dostun tatlı sözüyle gülüp eğlenip kahreden anıların ertesinde ay kız dans eder penceremde ateş böceği konar dudağıma düşlerime taşıdığım şarkılarda adın onsekizinde gençliğim canlanır hayal meyal mutluluklarım yalnızlığım dağılır hatıralarla görünmez gölge olup gözlerimde Cemal Karsavran |