Bu ara
Seni okuyorum bu ara.
adının geçtiği her satırı tekrarlıyorum. sanki ikilesem, dönüp bakacakmışsın gibi. bu ara seni yazıyor kalemim ve yüreğimin titreyişleri yansıyor sayfalara. seni yazabilmek, ah, seni yazabilmek doyasıya. bu ara sesini duyuyor kulaklarım, her kuran okuyuşta. ve her okuyuşta, sana bir adım daha yakın yakarışlarım... huzuru satır aralarında buldum! seni anlatan kitapların. uyuyordu seni tanımayan ben! sen uyandırdın.. bir ikra dedin! uyandı nefsim. bir ikra dedin! uyarldı nefesim.. seni buldu ya mahmurluktaki gözlerim.. buldu seni; yaratılış sebebi seni görmek olan gözlerim.. Ve gel dedin! bir büyüğün sesiyle.. GEL! "ne olursan ol yine gel!" geldim işte! nefsimi yoldaş eyledim de geldim! kalbimi azık, beynimi rehber eyledim de geldim! sesini kulaklarıma hediye eden yarimin adıyla geldim... sana geldim. sen olmak için! benlerimi çiğnedim sana geldim! sen olmak, için için... Seni seviyorum bu ara. biliyorum, her zaman sevmemin mümkünatı yok! bu yürek, seni ara ara sevebiliyor. Ve kalbimin atışları korkutuyor beni, seni sevdigim anlarda.. Sevgilim. seni sevmek özgürlüktü! özgürlük yolunda yürümekti. seninle sevgi ile yürüyebilmekti.. sevgilim. izninle sevebilirmiyim seni, kalbimin attığı anlarda... Sevgilim. Kokunu hediye et bu ara.. güllerin emanet aldığı kokunu. Salise Erol. (saale) |