KANATLANAN TOPLARİmanla zekayla döndü feleğin çarkı, Türk’e yoktu deniz ve karanın bir farkı… Fatih’ti karadan yürüten donanmayı, Borç diye bilirim, Barbaros’u anmayı; Binbeşyüzotuzdört yılının sıcak yazı, Tunus’un fethini ferman etti bir yazı. Cihan Padişahı idi Sultan Süleyman, Kapdan-ı Deryası da O’nun kadar yaman… O devirde fesat yuvası idi Tunus, Çiğnenirdi burda ahlak iffet ve namus. Yüklendi donanma denizden iskeleye, Düşman kaçıverdi çöldeki bir kaleye. Çöle doğru ağır topları götürerek, Fesadın başını gidip yok etmek gerek… Bunlar denizcidir, çok asker ve hayvan yok, Tedarik içinse, kaybedecek zaman yok. Kanat yok uçmaya düşmanın arkasından, Bir çare bulmalı, fayda yok başkasından. Emretti Barbaros: ................-”Kanat takın toplara! Bizim için deniz sayılır çöl ve kara!” Tekerlek takıldı toplara birer birer, Çadır bezlerini kestiler ve biçtiler, Sonra da taktılar toplara, işte yelken, Faydalanmak gerek güçlü rüzgar eserken. Yıldırım hızıyla, girildi büyük çöle, Yerle bir edildi, girilmez denen kale. Tek tek fethedildi, birçok fesat ocağı, Atalarım böyle getirdi yeni çağı!.. 25.12.2005 |
yapsam diyecekler ki
bak bak bak
tabiki sözümüz hepsine değil.inkar olmaz.nasibini alan aldı.
şiir çok güzel,anlatım da öyle.