Dilsiz bir ekinin Boy vermeye başladığı vakitlerdi Hazan
Hüzzam çalınırdı Kimselere çaktırmadan
Kimselere hissettirilmeden Dikilirdi adamlar tepemize Önce mecaz Sonra teşbih Sabahlara kadar Vur patlasın Çal oynasın Ne huysuz bir ata benziyordu Her dalı sanatın
Yakamızda üç bahar Cebimizde nane yaprakları Afilli bir rüzgar olurdu Oğlanlar
Tenekeden yeni çıkmış Bir kalıp beyaz peynirin İlk diliminin damakta bıraktığı Yağlı ve tuzlu bir tat Sarıyor etrafımızı ekşimsi
Yıkıp viran eyliyor perdeyi İçimizden oynuyoruz oyunu Kuytu Mahçup Sinsi
"Derin kökleri olmayan ağaçların Ekşi olur meyveleri" diyor dedem Hala ve ısrarla
Anlamıyor Ama biliyorum Boy vermeye başlanılan vakitlerdi Sömestir tatili
Hüzzam çalardı kuşlar Kimselere çaktırmadan Annem beni öperdi Ulu orta Usuldan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KÖKLER şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KÖKLER şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
çok beğendim nostalji bir anlatım tat aldım banada dedemi hatırlattınız ... onunla diktiğimiz aşıladığımız meyva ağaçlarını her sömestride dedemın .... meyva bahçesini yaşadım ... her hazan yaprağı serer yere bak güz yeniden yeşerecek bu dallar ama bakım sevgi gerek aşı gerek ... her ağacın kökü vardır dalı meyvası olur ama tıpkı bizim gibi ailemiz gibi sevgi ile kökleri ni toprağa dallarını güneşe meyvasınıda bize verir sevgimizin karşılığıdır bu derdi ..çok hoş bir anımı anımsattınız teşekkürler ..
Saygılarımla..