Yandı yanıyor yürek...haddi hesabı yok acının yandı yanıyor yürek giden gelmiyor geri yetim kaldı onca çoluk çocuk... karalara bulandı zaman yarınlara kılçık kaçtı oturamaz artık düzgün eğri tutacak kıçı... ister inan ister inanma gölgelere sığınılmaz elbet vuracak bir gün tokat doğruluk doğruluktan şaşmaz... güle oynıyacaktı umut alırken yerini hüsran çok derinlere yazıldı hasar mutluluk artık yalandan da yalan... hiç bir şey eskisi gibi olmıyacak feryatlar çınlarken kulaklarda nasıl unutulur unutulmaması gerek kaldıysa eğer birazcık insanlık... (Berlin,14.05.2014) Talat Özgen |
Şiir ve insan lık adına.
Tebrikler...