Öyle dardayım ki ,canım boğazda,
Gül olup açarken kanım boğazda,
Gün telaş içinde, gece niyazda,
Çanakkale Mehmetçiğ’in bağrıdır.
Çanakkale dirilişe çağrıdır..

Ezanlarda hüzün, bayrakta hicran,
Ah İsmail, bıçak sırtında devran,
Kurban olsun demiş seni doğuran,
Çanakkale namus, şeref sözüdür.
Çanakkale milletimin özüdür

Bu toprak sırrını açmaz ağyara,
Sözünü , kokunu bırak rüzgara,
Bir onbeşlik türkü, yürekte yara,
Çanakkale tebessümü talihin..
Çanakkale şahdamarı tarihin.

Demirin soluğu ateşti, kordu,
Her kurşun bir umut, dualar surdu,
Şehidin alnından fışkıran nurdu,
Çanakkale destanların çiçeği.
Çanakkale sevgimizin gerçeği



Anadolum ufuklara bakıyor,
Tuna yaslı, Nil perişan akıyor,
Bir rahmetin şimşekleri çakıyor,
Çanakkale kahramanlar otağı.
Çanakkale aşkın yeşil sancağı.

Düşmanlar gayyaya kadar alçaldı,
Bir vahşet yaşadık, kim ‘insan’ kaldı ?
Gözlerim o şanlı maziye daldı,
Çanakkale imtihanı imanın.
Çanakkale son kalesi vicdanın.

Bitap düştü, üç kıtanın aslanı,
Ne hazinmiş coğrafyamın talanı,
Pay peşinde gör çakalı, sırtlanı...
Çanakkale yalın kılıç cihâdtır..
Çanakkale Medine, Şam, Bağdat’tır.

Dört bir yana saçtık nice adsızı,
Asırlar geçse de dinmez bu sızı,
Burada atıyor davamın nabzı,
Çanakkale ebed-müddet devletim.
Çanakkale gülistanım, Cennet’im...

Servet YÜKSEL