FACİANIN ARDINDAN
Ocakdan tanırım ben o elleri,
Helal lokma için kara olurlar... Çiyere ekerler siyah gülleri, Vurdukca kazmayı yara olurlar... Islanır saçları terle başında, Baharlar yaşatır karlı kışında, Kurumuş ekmeyi sıcak aşında, Paylaşdıkca derde şifa olurlar... Alnında lambası almış tayini, Sermişler madene gönül evini, Duayla semaya döker dilini, Evlad için hakka kurban olurlar... Kimi ağabeyi kimi babasın, Kimide mahşerde arar kocasın, Şehidim yayıldı dünyaya yasın, Soysuzlar sokakda harman olurlar... Han olan dünyada hepimiz yolcu, Her yaşta uğurlar yolcuyu hancı, Ne ilk gidenlersiz nede sonuncu, Takdiri İlahinin kulu olurlar... Doğunca sarıldın kundağın beyaz Ömür bitti yine giyindin beyaz Yüz karası deyil ruhun benbeyaz Şehitler Rasule komşu olurlar... Ekrem ÇETİNKAYA VaTaN25 17.05.2014 |