DEĞİŞİM
Suskunluğun ezgisi gönlünde,
çevresine bakındı. Yorgunluğu kesin. Savaş bitmişti, niyeydi, ne içindi, nedendi? Etraf göz alabildiğine ceset Kendi de onların arasında mı, değil mi? belli bile değil. Şimdi o önemsizliğin eşiğinde, izlemede ufkunnun yarılmasını, yarıların bütünlüğünü, bütünlüğünün iç çatlamasını, bozunumunu ve yeniden yapılanmasını sadece izlemede.... Değerleri altüst, hatta üstalt bile birşey ifade etmiyor artık ona... Sadece izlemede kendini, gördüğü her nesnede. Yorgun ve sessiz.... 10.08.1999 |