Anam (Ağlamış)
Anam beni sormuş esen yellere
Yollarıma bakıp bakıp ağlamış Baharda çağlayıp giden sellere Dertlerini döküp döküp ağlamış . Anamın mekanı kaya başları Derdine tercüman etmiş kuşları Tarlasından çıkan koca taşları Sınırlara dikip dikip ağlamış . Arkını işleyip bahçe sulamış Arpa tarlasında urgan ulamış Desteleri sıkı sıkı bağlamış Omuzunda çekip çekip ağlamış . Koyunu kuzuya sürüp katarken Sürüler yaylanın yolun tutarken Oğlum gelir diye güneş batarken Tepelere çıkıp çıkıp ağlamış . Gün doğarken düşmüş tarla yoluna Azık yağlığını asmış koluna Pınarın başında ardıç dalına Testileri takıp takıp ağlamış . Senelerdir bayram nedir bilmemiş Bu bayram da yine yüzü gülmemiş El alem gelmiş da oğlu gelmemiş Dişlerini sıkıp sıkıp ağlamış . Ayrılığın çeken bilir tadını Son torunun bilmek zormuş adını Çileli hayatın dertli kadını Gül boynunu büküp büküp ağlamış . Kul Hakkı anamın garip halları Derdi çoktur amma demez dilleri Bayram sabahında açmış elleri Göz yaşını döküp döküp ağlamış |